Geneza

Św. Józef był Oblubieńcem Najświętszej Maryji Panny i opiekunem Jezusa. O tym kim był z zawodu św. Józef dowiadujemy się z Ewangeli św. Mateusza 13, 54-55: "Jezus, przyszedłszy do swego rodzinnego miasta, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli?" Stąd potocznie uważa się św. Józef za stolarza.

Dokładniejsze badania wykazują, że zawód jaki wykonywał św. Józef był określany hebrajskim wyrazem "charasz". Oznacza on osobę wykonującego pracę w drewnie, w metalu lub w kamieniu. Może to budzić niepweność co do profesji św. Józefa. Jednak zdaniem św. Justyna (ok. 100-166) św. Józef wykonywał drewniane sochy do orki i jarzma na woły. Św. Justyn jest najstarszym świadkiem żyjącym najbliżej czasów Apostołów, więc przyjmuje się jego śiadecto za najbardziej wiarygodne.

Dlatego św. Józef jest patronem ludzi pracy.

Patron ludzi pracy

Papież Pius XII w roku 1955 ustanowił dzień 1 maja, dniem św. Józefa patrona robotników. A tak to uzasadnił:

Nie sposób byłoby znaleźć lepszego opiekuna, który pomógłby wam wypełnić wasze życie duchem Ewangelii (…) Pewnym jest, że żaden rzemieślnik nie był nigdy w sposób tak doskonały i pełny przepełniony owym zaczynem jak ten, który dzielił z Chrystusem dom i warsztat pracy. Tak więc, jeśli pragniecie być blisko Chrystusa, powtarzamy raz jeszcze, idźcie do Józefa (…) Z radością ogłaszamy naszą wolę ustanowienia – i ustanawiamy – liturgiczne święto św. Józefa Rzemieślnika, ustalając jego datę na 1 maja