Geneza

Pierwsze objawienie Maryjne miało miejsce 13 maja 1917 r. w Fatimie. Fatima była to wówczas mała, licząca kilkadziesiąt domów wioska położona na wzgórzach Estrella i leżąca 130 km na północ od Lizbony.

Łucja, Hiacynta i Franciszek, jak każdego dnia paśli swoje owce na łąkach okalających wieś. W południe po odmówieniu Anioła Pańskiego i Różańca oddali się zabawie. Nagle usłyszeli dziwny grzmot i zobaczyli błysk. Dzieci sądząc, że zbiera się na burzę ruszyły do domu. Kiedy przechodziły obok małego dębu ujrzały nad nim młodą, niezwykle piękną i jaśniejącą Panią. Nieznajoma Pani uspokoiła dzieci, przedstawiła się, że jest z Nieba i poprosiła ich by każdego trzynastego dnia miesiąca przychodziły tu, oraz by codziennie odmawiały różaniec.

Podczas drugiego objawienia 13 czerwca 1917 r. Maryja poprosiła dzieci by codziennie odmawiały różaniec, a po każdej dziesiątce dodawały modlitwę: "O mój Jezu, przebacz nam nasze winy, zachowaj nas od ognia piekielnego ulżyj duszom czyśćcowym, zwłaszcza najbardziej opuszczonym". Objawienie obserwowało 60 osób.

Podczas trzeciego objawienia 13 lipca 1917 r. Maryja zapowiedziała, że w październiku powie kim jest i czego od nich chce oraz uczyni wielki cud. Ponadto Maryja przepowiedziała II wojnę światową, nadejście komunizmu oraz prosiła aby poświęcić Jej Niepokalanemu Sercu Rosję. Objawieniu przyglądało się 5 tys. ludzi.

13 sierpnia 1917 r. nie doszło do objawień, gdyż dzieci zostały aresztowane. Nalegano na nie, by odwołały swoje opowieści. Dzieci jednak stanowczo odmówiły. Pod dębem zgromadziło się 20 tys. ludzi, którzy czekając na objawienie odmawiali różaniec. Nagle wszyscy usłyszeli grzmot i zobaczyli błyskawicę, a po nim obłok nad dębem. Nieznajoma Pani przyszła do dzieci 19 sierpnia (czwarte objawienie)prosząc ich o modlitwę za grzeszników i wybudowanie kaplicy w miejscu objawień.

Piąte objawinie miało miejsce 13 września 1917 r. Nieznajoma Pani poleciła dzieciom modlić się o pokój na ziemi. Z nieba cudownie leciały jakby płatki kwiatów lub płatki śniegu, które jednak nie dotykały ziemi, a rozpływały się tuż nad nią. Objawienie obserwowało 20 tys. ludzi.

Ostatnie objawienie odbyło się 13 października 1917 r. Pod dębem zgromadziło się 70 tys. osób, czekających w strugach deszczu na cud. Piękna Pani, jak zapowiedziała oznajmiła kim jest - Matką Bożą Różańcową. Matka Boża poprosiła o nawrócenie się ludzi, by zmienili swoje życie i nie obrażali Boga grzechami. Poprosiła o codzienne odmawianie różańca. Na koniec daje wszystkim widoczny znak. Nagle deszcz przestaje padać, chmury się rozstępują i na niebie ukazuje się ogromne słońce, ale inne niż zazwyczaj, teraz jest jak srebrna kula. Kula zaczęła nagle wirować wokół swojej osi i świecić wszystkimi kolorami tęczy, których strugi rozchodziły się wokół oświetlając całą ziemię, ludzi i niebo. Ten taniec kolorów trwał przez 10 minut. W tym czasie dzieci zobaczyły również św. Rodzinę, a Łucja Matkę Boską jako Matkę Bolesną i Najświętszą Pannę z Góry Karmel.

Objawienia fatimskie zapowiedziały tryumf Niepokalanego Serca Maryji.

Łucja, Hiacynta i Franciszek

Matka Boża objawiła się trzem pastuszkom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. Łucja dos Santos miała wówczas 10 lat, jej kuzyn Franciszek Marto 9 lat, a jego siostra Hiacynta 7 lat. Dzieci od najmłodszych lat pomagały w pracach domowych i gospodarczych. Wychowywane były w pobożności, przejawiającej się zwłaszcza częstym odmawianiem różańca.

Franciszek zmarł 4 kwietnia 1919 r. a jego siostra 20 lutego 1920 r. Łucja wstąpiła do zakonu karmelitanek bosych i od 1948 roku żyła w klasztorze w Coimbrze. Łucja zmarła 13 lutego 2005 r.

Papież Św. Jan Paweł II beatyfikował Franciszka i Hiancyntę 13 maja 2000 r. w Fatimie.

Tajemnice Fatimskie

Podczas objawień Matka Boża powierzyła dzieciom pewne tajemnice, których miały nikomu nie ujawniać.

Siostra Łucja, jedyna żyjąca z pastuszków, 31 sierpnia 1941 r. spisła Pierwszą i Drugą Tajemnicę. Obie Tajemnice zostały opublikowane w październiku 1942 r. Pierwsza Tajemnica jest wizją piekła, ukazananego ku przestrodze grzeszników.

Druga Tajemnica zawiera trzy konkretne żądania skierowane pod adresem Kościoła:

• ustanonowienie nabożeństwa do Niepokalnego Serca Maryji
• wprowadzenia praktyki wynagradzającej za grzechy, polegającej na ofiarowaniu Komunii świętej w pięć pierwszych sobót miesiąca
• poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi

Trzecia Tajemnica Fatimska została spisana przez siostrę Łucję w styczniu 1944 r. i została przekazana do Watykanu. Pozostawała w tajnych archiwach Watykanu aż do 26 czerwca 2000 r. kiedy została upubliczniona za zgodą Papieża Św. Jana Pawła II.

Św. Jan Paweł II, Papież

13 maja 1981 r. podczas audiencji generalnej na Plac św. Piotra w Rzymie Mehmed Ali Agca (Turek) oddał strzały w kierunku Papieża, Jana Pawła II. Papież trafiony kulą osunął się w ramiona swojego sekretarza ks. Stanisława Dziwisza. Jak zeznają później lekarze, kula zatańczyła w ciela Papieża jak w labiryncie.

Po zamachu, Papież bliżej zainteresował się Trzecią Tajemnicą Fatimską i zapoznał się z jej treścią. W niej była przepowiedziana śmierć "Biskupa odzianego w biel" od kuli z pistoletu. Papież odniósł ten fragment przypowieści do zamachu na swoje życie. To, że nie zginął, mogło oznaczać tylko jedno, że ocaliła go Ta, której zawierzył całe swoje życie TOTUS TUUS, czyli Matce Bożej Fatimskiej.

W rocznicę zamachu Papież udał się do Fatimy by osobiście podziękować za ocalenie. W darze Matce Bożej złożył kulę, która miała go zabić. Kula została umieszczona w koronie figury Matki Bożej Fatimskiej. Co więcej okazało się, że idealnie pasuje w otwór w koronie.

Nabożeństwo Pięciu Sobót

Matka Boża, w Drugiej Tajemnicy, obiecała specjalne łaski w godzinie śmierci tym, którzy przez pięć kolejnych pierszych sobót miesiąca:

• przystąpią do spowiedzi
• przyjmą Komunię św. wynagradzającą za grzechy
• odmówią różaniec i przez 15 min. będą rozmyślać nad jego tajemnicami

W ten sposób należy wynagrodzić za grzechy skierowane przeciwko dogmatom o Matce Bożej i Jej świętym wizerunkom.

Procesje z figurą Matki Bożej Fatimskiej

Na pamiątkę dni, w których odbywały się objawienia w Fatimie, czyli każdego 13 dnia dnia w miesiącach od maja do października, w kościołach w całej Polsce odprawiane są Msze św. na zakończenie których, ulicami miast przechodzi uroczysta procesja z figurą Matki Bożej Fatimskiej.

Łzy Matki Bożej Fatimskiej

W 1947 r. John Haffert odbył pielgrzymkę do Fatimy. Zafasynowany orędziem, zamówił wykonanie figury Matki Bożej u rzeźbiarza portugalskiego - Jose Tedina. W październiku 1947 r. figura została pobłogosławiona przez biskupa i wyruszyła do Stanów Zjednoczonych. Figura do dziś peregrynuje już nie tylko po Ameryce, ale po całym świecie, dlatego nazywa się ją Międzynarodową Figurą Pielgrzymującą.

W lipcu 1972 r. figura nawiedziła Nowy Orlean. Dnia 17 lipca, kusztosz figury, o. Józef Breault, zauważył zawilgocone oczy Matki Bożej. Następnego dnia zjawisko się powtórzyło, a z oczu kapały krople cieczy. O. Józef wezwał inne osoby i przeprowadził szereg doświadczeń w poszukiwaniu np. tajnych kanalików, którymi wprowadzonoby ciecz do oczu. Nic jednak takiego nie znaleziono. Analiza laboratoryjna płynu wykazała, że są to łzy ludzkie.

Wydarzenie miało miejsce na krótko przed wprowadzeniem w USA aborcji. W 2005 r. Nowy Orlean nawiedził huragan, który zniszczył 80% powierzni miasta i pochłonął życie blisko 2000 osób.