Geneza

Według Tradycji Najświętsza Maryja Panna ostatenie lata życia spędziła w Jerozolimie w pobliżu Wieczernika. Maryja zmarła 13 sierpnia, a po śmierci ciało zostało złożone do groty w Dolinie Jozafata u stóp Góry Oliwnej. Obecnie w tym miejscu znajduje się prawosławny Kościół.

Gdy Apostołowie trzeciego dnia od śmierci Maryji (15 sierpnia) przybyli do grobu, grób okazał się pusty, a w miejscu złożonego ciała leżała wiązanka kwiatów i ziół. Zgodnie Apostołowie stwierdzili, że Matka Boża został wzięta do nieba z ciałem i duszą. Dlatego też na Wschodzie, często nie mówi się o śmierci, a jedynie o zaśnięciu Maryji.

Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryji Panny najwcześniej rozpoczęto obchodzić na Wschodzie, już w IV wieku. Na Zachodzie najstarsze świadectwa tego święta pochodzą z Galii z VI w. W roku 1950 Papież Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu: "Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej"

Wiązanka

Tego dnia w kościele dokonuje się poświęcenia wszelkich owoców pól, na pamiątkę znalezienia przez Apostołów w grobie Maryji wiązanki kwiatów. Kłosy zbóż, ziół, kwiatów, gron drobych owoców związuje się w wiązankę, którą każdy zabiera ze sobą do kościoła.

Zboża do wiązanki pochodzą z niezżętej garści kłosów, zwanej "chrzępek", "przepiórka" lub "koza", które zostawia się na polu pod koniec żniw. Związuje się ją ozdobną wstążką dołączając kwiaty i zioła i pozostawia na polu do 14 sierpnia, kiedy to jest ścinana i dołączana do wiązanki.

Do wiązanki dołącza się jak najwięcej kwiatów i ziół zgodnie z przysłowiem: "We Wniebozięcie każdy kwiatek woła weź mnie do kościoła". Każdy z kwiatów ma swoją nazwę związaną z Maryją:

• Włoski Najświętszej Panny - to cienka, witka trawa o złocistych źdźbłach
• Warkoczyki Najświętszej Panienki - to dziewanna drobnokwiatowa
• Matki Boskiej łezki - to groszek pachnący
• Matki Boskiej pantofelki - to przepyszlin lwia paszczka
• Koszyczki Panny Maryji - to werbena kwitnąca liliowo lub różowo

Poświeconą wiązankę wiesza się przy wizerunkach świętych lub nad futryną okna. Gdy zioła się zasuszą, proszek z rozstartych ziół używa się w następujących okolicznościach:

• wsypuje się go do poduszek niemowląt na zdrowie i dobry sen
• wsypuje się go do trumien pod głowę zmarłego na wieczny odpowczynek
• wyjeżdżającemu za pracą daje się woreczek zmieszanej ziemi z proszkiem z wiązanki, by nie zapomniał ojczyzny i wiary
• szczyptę dorzuca się do każdego wywaru leczniczego z ziół dla ludzi i zwierząt