ŚW. ANDRZEJA APOSTOŁA

30 Listopada

Postać świętego

Św. Andrzej Apostoł był bratem rodzonym św. Piotra. Obaj pochodzili z Betsaidy i byli rybakami. Początkowo św. Andrzej był uczniem św. Jana Chrzciciela, ale usłyszawszy wezwanie od samego Chrystusa, został jego uczniem. Św. Andrzej został powołany przez Chrystusa jako pierwszy spóród Apostołów. Dlatego właśnie w Kościele Wschodnim nosi przydomek Protóklitos, co znaczy "pierwszy wezwany". To on przyprowadził św. Piotra do Jezusa.

Po Wniebowstąpinienu Chrystusa apostołował w Poncie i Bytynii (Azja Mniejsza), Tracji (Bułgaria), Epirze i Achaii (Grecja). Św. Andrzej uważany jest za apostoła Greków.

Zginął w Patrasie 30 listopada 60 r. Podobnie jak jego brat św. Piotr został ukrzyżonany głową w dół na krzyżu w kształcie X. Sam poprosił o odwrócenie krzyża, gdyż nie czuł się godny umierać jak jego Pan - Jezus Chrystus. Relikwie głowy świętego przechowywane są w Grecji.

Św. Andrzej Apostoł jest partronem dziewic.

Andrzejki

Panny pragnące wyjść za mąż, wigilię św. Andrzeja (29.11), spędzają na poście i modlitwie do św. Andrzeja o wstawiennictwo w wyborze dobrego męża. Natomiast wieczorem odbywają się zabawy dziewcząt połączone z grami towarzyskimi dotyczącymi zamążpójścia.

Geneza tych zabaw wywodzi się ze średniowiecznej Grecji, gdzie dopatrywano się pokrewieństwa pomiędzy imieniem świętego (Andreas) a grecką nazwą mężczyzny (άνθρωπος). Stąd upatrywano w świętym Andrzeju szczególnego pomocnika w pozyskaniu męża.

PRZYSŁOWIA

  • „Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży sto dni śnieg w polu leży”
  • „Śnieg na Andrzeja dla zboża zła nadzieja”
  • „Na świętego Andrzeja trza kożucha dobrodzieja”
  • „Gdy w Andrzeja deszcz lub słota, w grudniu drogi bez błota”

ZOBACZ TAKŻE